-
1 szczęka
- ki; -ki; dat sg -ce; fsztuczna szczęka — false teeth, dentures
* * *f.1. anat. ( u człowieka i większości kręgowców) jaw; (zwł. górna) maxilla; (zwł. = żuchwa) mandible; ( u człowieka) jowl; sztuczna szczęka (dental) plate; (set of) dentures; false teeth; zaciskać szczęki clench one's teeth l. jaws; zadać komuś cios w szczękę punch sb on the jaw.2. zool. ( część narządów gębowych stawonogów) maxilla.3. techn. (część imadła, uchwytu, szczypiec l. klucza nastawnego) jaw; szczęka hamulcowa brake shoe.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczęka
См. также в других словарях:
cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
